Πέραν των 150 μελών του κινήματος, ξεκίνησαν από την πλατεία Σολωμού, που για αρκετές ώρες είχε χρώμα ελληνικό, αφού η δύο τεράστιες Ελληνικές σημαίες έδιναν άλλη όψη στην πλατεία. Μια πλατεία που κυρίως τις Κυριακές, δεν θυμίζει τίποτα Ελληνικό, αφού εκατοντάδες αλλοδαποί κατακλύζουν την περιοχή, αυτή την Κυριακή όλος παραδόξως η προσέλευση τους ήταν μειωμένη.
Τα μέλη μας πορεύτηκαν δια μέσου της λεωφ. Μακαρίου και κατέληξαν στην πλατεία που βρίσκεται το μνημείο Ελευθερίας, με τα συνθήματα των μελών μας να δονούν για αρκετές ώρες το κέντρο της πόλης και να ξυπνούν συνειδήσεις που είναι καλά θαμμένες κάτω από το πέπλο της υποταγής που με μαεστρία έστρωσαν οι πολιτικάντηδες μας κάθε απόχρωσης και οι εγκάθετοι τους.
Στην πλατεία που κατέληξε η πορεία μας, έγιναν κάποιες ομιλίες, από στέλεχος του Εθνικού Λαϊκού Μετώπου, και στην συνέχεια από εκπρόσωπο του Μετώπου Νεολαίας της Λάρνακας και μετά της Λευκωσίας, αντίστοιχα. Με το πέρας το ομιλιών άναψαν οι δάδες, και τηρήθηκε μονόλεπτη σιγή, εις μνήμη όλων όσων έδωσαν το πολυτιμότερο αγαθό, αυτό της ζωής τους, για να γίνει εφικτός ο προαιώνιος στόχος των Ελλήνων της Κύπρου και όχι για μια κολοβή ανεξαρτησία.
Η όλη εκδήλωση έληξε με τον Εθνικό Ύμνο, και την υπόσχεση όλων μας για ακόμα δυνατότερους και εντονότερους αγώνες στο μέλλον.
Σαν Έλληνες Εθνικιστές τιμήσαμε την ημέρα που σύσσωμος ο Ελληνισμός της Κύπρου, διατράνωσε με την υπερψήφιση του Ενωτικού Δημοψηφίσματος, τον προαιώνιο πόθο του. Ένα δημοψήφισμα που θάφτηκε όσο πιο βαθιά γινόταν, για τα συμφέροντα κάποιων που ήθελαν μεγαλεία και εξουσίες. Ένα δημοψήφισμα που ξεχάστηκε, και λίγες δεκαετίες μετά, από εκεί που παλεύαμε για την Ελληνικότητα μας, βρεθήκαμε σήμερα να παλεύουμε να μην τουρκοποιηθεί το νησί μας, με τις αδέξιες πολιτικές των λεγόμενων «ηγετών» μας. Από εκεί που προσπαθούσαμε να βρεθούμε στην αγκαλιά της μητέρας Ελλάδας σήμερα παλεύουμε να γλυτώσουμε από τα νύχια της Τουρκίας, που παραμονεύει νυχθημερόν να κατασπαράξει οτιδήποτε Ελληνικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου