Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Φτιάχνοντας σκαλιά πιο κάτω "απ' του Κακού τη σκάλα"



Οι επερχόμενες Προεδρικές Εκλογές αποτελούν ίσως τη σημαντικότερη εκλογική αναμέτρηση από την Ανεξαρτησία της νήσου μέχρι σήμερα. Το ΔΝΤ βρέθηκε εντός των πυλών της πατρίδας μας και αποφασίζει δίχως εμάς, υπηρετώντας το προσωπικό συμφέρον ξένων, μεγάλων δυνάμεων.
Μέχρι την ώρα που γράφετε το άρθρο αυτό υπάρχουν τρεις κύριοι υποψήφιοι. Τρεις υποψήφιοι, γνήσια παιδιά του πολιτικού κατεστημένου των τελευταίων χρόνων. Ενός πολιτικού συστήματος που έφερε την πατρίδα μας στο σημερινό αδιέξοδο. 

Το περίφημο αυτό μνημόνιο που υπέγραψε ο κ. Χριστόφιας απέδειξε πάρα πολλά. Κατ’ αρχήν φανέρωσε το πραγματικό πρόσωπο των κομμουνιστών υπογράφοντας την υποδούλωση του λαού μας στους παγκόσμιους τοκογλύφους. Φτάνοντας μάλιστα στο άκρον άωτον της υποκρισίας η νεολαία του κυβερνώντος κόμματος συμμετείχε σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας έξω από τη Βουλή και το Υπουργείο Οικονομικών. Με λόγια απλά βρέθηκαν έξω από το γραφείο του Υπουργού τους για να διαμαρτυρηθούν. Δεν γνωρίζουμε βεβαίως εάν στην «αντιμνημονιακή» αυτή εκδήλωση βρέθηκαν και στελέχη ή υπουργοί της Κυβέρνησης. Όλα αυτά βεβαίως συμβαίνουν μόνο στη Κύπρο του 2012.

Η κάθοδος του μνημονίου έβγαλε τη μάσκα και από κάποιους ψευτοεθνικιστές που τάχθηκαν στο πλευρό ενός μάστορα στις κυβιστήσεις. Ενός ανθρώπου που πέρασε από τους πλείστους ιδεολογικούς και κομματικούς χώρος, ενώ σήμερα με κάποιες δεκαετίες καθυστέρηση, θυμήθηκε πως στην Κύπρο υπάρχει πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Ένα άτομο, από τους κύριους υπεύθυνους για τη συμφωνία της 8ης Ιουλίου και την αποδοχή της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας από τη πλευρά μας. Ένας «ανέντακτος αυτόνομος» συρφετός τον ακολουθεί αφήνοντας πίσω τους «αγωνιστικά» λογύδρια των φοιτητικών χρόνων.

Από την άλλη οι σοσιαλδημοκράτες της ΕΔΕΚ, οι κεντρώοι του ΔΗΚΟ και η νεοφιλελεύθερη δεξιά του Νίκου Αναστασιάδη δεν έκρυψαν ποτέ την πλήρη υποταγή τους στο διεθνές πολιτικό κατεστημένο ως εκ τούτου δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε για υποκρισία. 



Είναι όλοι αυτοί που φανερά πλέον ξεπουλάνε την πατρίδα μας στους παγκόσμιους τοκογλύφους. Η αλήθεια είναι ότι απέτυχαν σε οτιδήποτε και αν δοκίμασαν. Κατάφεραν όμως να υλοποιήσουν τον κύριο τους στόχο, ο οποίος δεν είναι άλλος από την καταστροφή του εθνικού και κοινωνικού ιστού της πατρίδας μας.

Η Κύπρος βρίσκεται απέναντι σε μία μεγάλη κρίση. Ένα διττό πρόβλημα που απαιτεί άμεσα επίλυση. Η μείωση των μισθών και των δαπανών δίχως ανάπτυξη θα επιφέρει απλά με μαθηματική ακρίβεια την καταστροφή της πατρίδας μας. Όσο μάλιστα καθυστερείται η ανάπτυξη της παραγωγής επιδρά αρνητικά, με πολλαπλασιαστικούς μάλιστα ρυθμούς.

Κανείς από τους πολιτικάντηδες που βρίσκονται σήμερα στο τιμόνι της χώρας δεν δείχνει να διαθέτει την πολιτική και προσωπική θέληση να διασώσει οτιδήποτε και αν σώζεται. Αντιθέτως ρίχνουν στο βάθος ακόμη περισσότερο το λαό μας. Τα αντιλαϊκά μέτρα που λαμβάνονται είναι ένα ακόμη δείγμα της καπιταλιστικής κυριαρχίας (δεξιάς και αριστεράς) στο διεθνές οικονομικό σύστημα. Μία στημένη κρίση χρέους που ποδηγετείται από τους πλούσιους που πλέον γίνονται πλουσιότεροι. 

Θεωρούν ότι με τις απειλές περί χρεοκοπίας θα καταλαγιάσουν το λαό. Εν μέρει το έχουν πετύχει άριστα. Έχουν όμως αποτύχει παταγωδώς σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα. Επικαλούνται την οικονομική κρίση, έτσι ώστε να δικαιολογήσουν τις ανόητες υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα, υποχωρήσεις που φτάνουν και ξεπερνούν τα όρια της προδοσίας. Με τον τρόπο αυτό μας προετοιμάζουν για νέες υποχωρήσεις που έρχονται και όλες μαζί θα επιφέρουν τον πλήρη αφελληνισμό της νήσου. Επικαλούνται ένα είδος πραγματισμού, θεωρώντας ορθή την εκ των προτέρων παράδοση.

Ένα βαθύ σκοτάδι έχει απλωθεί πάνω από την πατρίδα μας. Ο λαός βρίσκεται στα όρια της απελπισίας και η δημόσια διοίκηση δεν δουλεύει. Η γραφειοκρατία ανθεί σε τέτοιες κρίσιμες εποχές. Οι ίδιοι, οι πολιτικάντηδες διακηρύττουν πως η Κύπρος καταρρέει. Οι διεθνείς τοκογλύφοι προσγειώνονται σαν αρπακτικά γεράκια για να κατασπαράξουν το μισοπεθαμένο πτώμα μας. Μέσα σε όλη αυτή όμως την αυξανόμενη αταξία, μία πολιτική δύναμη γεννιέται. Ανδρωμένη από νέους και νέες με άκρατη αισιοδοξία για την Αναγέννηση του Έθνους μας. Χαράσσοντας μία πραγματική εθνική πολιτική βαδίζει προς τα μπρος επιδιώκοντας να αφυπνίσει και τον τελευταίο Έλληνα. 

Μία φάλαγγα Εθνικιστών που δεν χάνει το κουράγιο της και απαντά σε όλους αυτούς που αναζητούν σκαλοπάτια πιο βαθιά από του Κακού τη σκάλα. Απαντά σε ένα μεγάλο έργο που δεκαετίες πριν αναθεμάτιζε την εθνική ήττα του 1897 και τα κακά που επέφερε σε ένα ολόκληρο Έθνος.

«Έλληνες είμαστε διάολε,
θα βρούμε τρόπο
να φτιάξομε και άλλα σκαλιά,
πιο κάτω απ’ του Κακού τη σκάλα!»




Σωτήρης Ιωάννου
Μέτωπο Νεολαίας
Εθνικού Λαϊκού Μετώπου (Ε.ΛΑ.Μ.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

(Γιατί) Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία

  Η φετινή επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 σκιάζεται από ορισμένα μεγάλα και σκληρά γεγονότα, τα οποία κάποιοι δεν θέλουν, για τους δικούς...