Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

Μία θέληση, μία ελπίδα

Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας "Εμπρός", Ειρήνης Δημοπούλου - Παππά στην στήλη "Εγέρθητι"
Γυρίζει σελίδα η Ευρώπη. Τα εθνικιστικά κόμματα βάζουν την ατζέντα στην πολιτική. Η Αριστερά και η Δεξιά διαλύονται. Το έχουμε ξαναγράψει από αυτήν εδώ την εφημερίδα, Νέα Τάξη από την μια, Έθνη από την άλλη, αυτή είναι η κρίσιμη επιλογή.
Οργανώσεις και κόμματα, φιλόσοφοι και ακτιβιστές, έκαναν επί δεκαετίες έναν σκληρό αγώνα ιδεολογικό και διαφωτιστικό, όταν κανένας δεν τους πίστευε. Τώρα έρχεται η ώρα να ανατείλει ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, και οι προσπάθειες και οι, κάποτε, θυσίες τους, να καρποφορήσουν. Τώρα οι ιδέες πρέπει να ενσαρκωθούν σε Πολιτική. 


Ρωτούν κάποιοι πόσο χρόνο θα χρειαστούν οι Έλληνες για να ξυπνήσουν. Απαντώ πως όσοι δεν γνωρίζουν προς τα πού θέλουν να πάνε, θα κάνουν συνεχώς βήμα επιτόπου. Όσο για τους άλλους, ο ήλιος στέλνει τις ακτίνες του σε όλους αδιακρίτως τους ανθρώπους που τολμούν να βγαίνουν στο φως.
Κι από αυτούς όμως, άλλοι επιλέγουν να κοιτάνε τα παπούτσια τους και να βλέπουν σκιές και σκοτάδια, κι άλλοι σηκώνουν τα μάτια, πιστεύουν στην νέα μέρα και ενεργούν με την πίστη πως, με την θέλησή τους και την βοήθεια του Θεού, μπορούν να την αδράξουν και να την κάνουν δική τους. Η γειτονιά μας αλλάζει ραγδαία. Στα ανατολικά μας ο Ερντογάν στήνει το Σουλτανάτο του. Βόρεια, ο Ρώσος Πρόεδρος, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά την κυρίαρχη γερμανική νοοτροπία, αφού υπηρέτησε εκεί ως πράκτορας της KGB, διεισδύει μεθοδικά στην Δύση, προβάλλοντας ως ειρηνοποιός, προστάτης και ελπίδα των Ευρωπαίων απέναντι στην υπερεθνική επέλαση, μια ειρωνεία της ιστορίας η οποία ασφαλώς δεν πρέπει να μας διαφεύγει, αποτελεί όμως σημερινή και πιθανότατα αυριανή πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα, μια στημένη πολιτική δίκη τρέχει, και μαζί της, μια επιχείρηση απονομιμοποίησης και ενοχοποίησης της διαφορετικής άποψης όπως εκφράζεται από την Χρυσή Αυγή. Τα πάντα γίνονται για να καθυστερήσει μια εξέλιξη την οποία το Σύστημα βλέπει να έρχεται, αλλά ελπίζει πως θα πετύχει κάποιο καλό «χαρτί» και θα κερδίσει χρόνο. Ας μην του το δώσουμε. Η κυβέρνηση και όσοι απεύχονταν την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ χθες, και σήμερα της Λεπέν, σύντομα θα στριμώχνονται εμπρός τους, για να διαγκωνιστούν στην οσφυοκαμψία. Οι λαοί εναποθέτουν στην νίκη της κυρίας Λεπέν, όπως πριν από λίγους μήνες στην νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, την θέλησή τους για αλλαγή και την ελπίδα τους αυτή η αλλαγή να γίνει ομαλά.
Ποιο είναι το ιδεολογικό στίγμα της κυρίας Λεπέν; Πολλά μπορούν να ειπωθούν και από πολλούς που, μέσα στην κακοφωνία των ημερών, λιθοβολούν όσους τολμούν να βγουν εμπρός στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Τραμπ και Λεπέν δεν είναι ούτε φιλόσοφοι ούτε συγγραφείς. Είναι πολιτικοί. Η κυρία Λεπέν είναι πολιτικός από τα μικρά της χρόνια, όταν κάποιοι τίναζαν στον αέρα το σπίτι του Ζαν Μαρί Λεπέν, και η ίδια και οι αδελφές της σώθηκαν εκ θαύματος. Έτσι αντιλαμβάνονταν τότε και σήμερα την πολιτική ορισμένοι, σκοτώνοντας, και καίγοντας, και κάποιοι, στο όνομα της δημοκρατίας, τους δίνουν βήμα να διαθλούν και να νομιμοποιούν την δολοφονική, αντεθνική τους δράση.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο λαός ούτε θα ενδιαφερθεί ούτε θα εντρυφήσει στον κόσμο των Ιδεών. Ακόμα και όταν αρχίσουν να κουνιούνται μέσα στην λάσπη της καπιταλιστικής αποχαύνωσης και της μαρξιστικής αποκτήνωσης, οι μάζες θέλουν να επιλυθούν τα χειροπιαστά προβλήματά τους. Αυτό είχαν την διαύγεια να αντιληφθούν και να τους δώσουν και ο Τραμπ, και η Λεπέν: -ΟΧΙ στους μετανάστες - εισβολείς -ΟΧΙ στον θάνατο ΗΠΑ/Γαλλίας και των λαών τους. Όλα τα υπόλοιπα, είναι είτε απόρροιες των παραπάνω, π.χ. η ανάπτυξη συνθηκών που να ευνοούν την παραγωγή, την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, είτε είναι υλικό για συζητήσεις που όσο αναμασώνται, το Σύστημα, από τους Νεοταξίτες ως τους περιοδεύοντες πατριώτες της αρπαχτής, είναι ήσυχο ότι η εξουσία του δεν θα απειλείται σοβαρά. Η θέληση για την δημιουργία μιας νέας κοινωνίας σήμερα εκφράζεται από την άσκηση κριτικής στις παρούσες κρατικές δομές, στην νοσταλγία για το παρελθόν, στην μάχη ενάντια στον πολυπολιτισμό και στην κατάργηση των Εθνικών και συλλογικών Ταυτοτήτων. Καθαρές και συγκεκριμένες θέσεις είναι αυτό που ζητάει ο λαός! Εάν ταυτιστεί με αυτές, τότε θα ταυτιστεί πολιτικά και εκλογικά.
Για όσους έχουν διαβάσει τον Μακιαβέλλι τους, είναι προφανές πως όσοι συμφωνούν λίγο ή πολύ, πρέπει να συμβάλλουν στην αμφισβήτηση του Συστήματος. Ιδανικές συνθήκες και ιδανικοί ηγέτες δεν υπάρχουν. Κι αν νικήσει η Λεπέν όπως νίκησε ο Τραμπ, κι αν όχι, το πνεύμα της Επανάστασης θα έχει τροφοδοτηθεί αρκετά, ώστε όσοι γεύτηκαν την ελπίδα της ανατροπής, να μην ξαναγυρίσουν στα παλαιοκομματικά μαντριά. Αν αυτό το επαναστατικό πνεύμα συντηρηθεί, εάν οι ριζοσπαστικές θέσεις ωριμάσουν στα αυτιά των εκλογέων και γίνουν αποδεκτές ως οι μοναδικές εναλλακτικές, τότε θα δουν ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι αντιμετώπισης των πολλαπλών κρίσεων που έρχονται, και που μπροστά τους η τωρινή οικονομική δυσπραγία θα φαντάζει ως κήπος της Εδέμ.
Βρισκόμαστε σε εποχές που καθρεφτίζουν τα χρόνια λίγο πριν την Γαλλική Επανάσταση. Τότε που οι μασωνικές στοές γκρέμιζαν τον κόσμο της Παραδόσεως και της ιστορικής συνέχειας. Έρχεται η εποχή της ανατροπής της Αναγέννησης και η εποχή αυτή μας ανήκει.


Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/mia-thelhsh-mia-elpida#ixzz4cGE5BfJj

Δεν υπάρχουν σχόλια:

(Γιατί) Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία

  Η φετινή επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 σκιάζεται από ορισμένα μεγάλα και σκληρά γεγονότα, τα οποία κάποιοι δεν θέλουν, για τους δικούς...